در نوزادان، عدم رشد متناسب با معیارهای استاندارد سلامت برای رشد قدی، وزن و دور سر، که به آن کاهش وزن (weight faltering) نیز گفته می‌شود، شامل نشانه‌هایی مانند تغذیه نامناسب، مکیدن ضعیف و گریه ضعیف است. علل این مشکل می‌تواند شامل دشواری در بلع، بی‌اشتهایی (anorexia)، اختلال عملکرد عصبی-عضلانی (neuromuscular dysfunction)، شکاف کام (cleft palate)، بی‌توجهی والدین، سوءتغذیه، سوءجذب (malabsorption)، ناهنجاری‌های دستگاه گوارش، عفونت، انگل، یا بیماری‌های ژنتیکی یا سیستمیک باشد که منجر به کاهش دریافت مواد مغذی و رشد کند یا عدم رشد غیرطبیعی می‌شوند.

سندرم عدم رشد مطلوب در نوزادان

نوزادی که به سندرم عدم رشد مطلوب (failure to thrive syndrome) مبتلاست، ممکن است با سوءتغذیه شدید، کم‌آبی بدن و آسیب دائمی به مغز، سیستم عصبی مرکزی و اندام‌ها مواجه شود که این وضعیت یک اورژانس پزشکی به حساب می‌آید.

پیش‌آگهی و مدیریت

در صورت عدم درمان، پیش‌آگهی ممکن است نامطلوب باشد. مدیریت این وضعیت شامل شناسایی و درمان علل زمینه‌ای و انجام مداخلات علامتی است.